Word jij ook gek van al dat blaffen als er iemand aan de voordeur staat? En moet je zelfs jouw hond eerst in een andere ruimte zetten voordat je de deur kan opendoen? En is jouw hond zo enthousiast bij het binnenkomen van visite dat hij ze haast omver springt? En is deze overdreven blijdschap van de hond soms zelfs beangstigend voor de visite (met kinderen)?Kan je een van de bovenstaande vragen met ‘ja’ beantwoorden, dan heeft jouw hond last van een voordeurbelcomplex.
Hoe ontstaat een voordeurbelcomplex?
Het geluid van een bel betekent in eerste instantie helemaal niets voor de hond. Jouw hond heeft ten aanzien van de deurbel een leerproces doorlopen. Nadat de hond een paar keer heeft ervaren dat na het gaan van de bel zijn baas actief wordt en de voordeur opent, waarna (meestal) onbekende mensen binnenkomen, gaat jouw hond een verband leggen. Wanneer de bel gaat, komt er bezoek. De bel heeft een waarschuwend karakter gekregen.
Het actief worden van zijn baasje betekent voor de hond onrust. Vrijwel iedere hond is opgewonden wanneer er zomaar (vreemde) mensen binnenkomen. De allemansvriend is zo blij omdat er nog een leuk mens bij komt, die misschien wel wil spelen met hem. De afwachtende hond wordt opgewonden omdat hij daar nou net niet op zat te wachten.
Doordat het gedrag van de hond vervolgens niet in goede banen wordt geleid door zijn baasjes, ontwikkelt hij ongewenst gedrag in de vorm van blaffen, opspringen of grommen. Dit ongewenste gedrag wordt ook wel ‘voordeurbelcomplex’ genoemd. De bel is zo’n sterk geconditioneerd signaal bij de hond (Pavlov), dat de hond zelfs op het geluid van de bel reageert als je met hem voor de deur staat en bij je eigen huis aanbelt. Probeer maar eens uit!
Voor de hond is het niet zo moeilijk om ander, gewenst gedrag aan te leren. De hond 
heeft in de loop der tijd simpelweg een ongewenste gewoonte aangeleerd: hij rent naar de voordeur en staat daar luid blaffend en vrolijk kwispelend klaar om het bezoek te verwelkomen. Dat niet iedereen gecharmeerd is van kapotte panty’s, scherpe nagels, kwijlende bekken en rondvliegende haren, daarvan heeft de hond natuurlijk geen enkel besef. Maar wat kan je doen om dit uitbundige gedrag om te buigen naar gewenst gedrag?
Allereerst zal je ‘visite-ontvangen’ in scene moeten zetten. Je vraagt iemand om op een afgesproken tijd alleen maar aan te bellen. De hond is op dat moment aangelijnd en jij als baas claimt de ruimte bij voordeur. De hond moet dus een stukje achterwaarts en mag niet meer als eerste met zijn neus bij de voordeur staan. Zodra de hond dit doorheeft en jou de ruimte geeft, laat je iemand aanbellen en daarna binnenkomen. Vraag de visite om de hond volledig te negeren en claim als baas ook de ruimte om de visite heen. Zodra de hond rustig is, kan de visite hem begroeten.
Een andere oplossing is het kopen van een nieuwe voordeurbel met een duidelijk ander signaal. Je hond heeft ooit bij de oude bel geleerd dat het signaal betekent: ren naar de voordeur, ga blaffen en begroet de visite bij binnenkomst uitbundig. Het nieuwe geluid van de nieuwe voordeurbel ga je anders conditioneren. Dit zal je eerst moeten trainen zonder dat er visite binnenkomt. Je leert dehond dat de nieuwe bel een ‘in je mand’ signaal is. Hierbij geldt: veel oefenen, expres laten aanbellen en niet wachten totdat de bel per ongeluk gaat, want dan ben je meestal te laat om het gewenste gedrag goed op te bouwen. Het signaal van de nieuwe bel betekent: ‘in je mand’ en op die plek wordt de hond beloond. Consequent zijn daar gaat het gewoon om!