Bijtende Puppy's

Net als baby’s hebben pups de neiging alles met hun mond te onderzoeken. Daarbij kunnen ze behoorlijk hard bijten en kauwen. Wanneer onze handen, voeten en kuiten het onderwerp van onderzoek zijn, zijn we daar niet blij mee. Voor kleine kinderen is het vaak een reden om zich angstig te gedragen tegenover de hond, waardoor het lijkt alsof de pup het nog meer gemunt heeft op het kleine kind. Gelukkig kun je bijtgedrag in goede banen leiden.

Honden hebben een aangeboren behoefte de wereld om zich heen te onderzoeken. Wanneer een hond zich in een vreemde omgeving bevindt, zal hij deze vroeg of laat gaan verkennen. Dappere honden gaan direct op onderzoek uit, afwachtende honden doen dit iets langzamer. Honden gebruiken bij het onderzoeken van hun omgeving hun zintuigen, zoals ogen, oren en neus. Volwassen honden snuffelen aan alles wat maar informatie kan bevatten. En pups onderzoeken de wereld door hun bek te gebruiken. Elk takje, blaadje, steentje, kauwgommetje en stukje afval dat op straat ligt zal de pup met zijn bek onderzoeken.

De onderzoeksdrift van onze pup leidt vaak tot problemen. Niet zelden moet een pup naar de dierenarts omdat hij een vreemd en schadelijk voorwerp heeft ingeslikt. Het is daarom belangrijk om je pup goed in de gaten te houden. Probeer te voorkomen dat je hond dingen doorslikt die niet bevorderlijk zijn voor zijn groei. Binnenshuis ruim je alles op wat de pup met zijn bek zou kunnen gaan onderzoeken. Denk hierbij aan schoenen, speelgoed van kinderen, zakdoeken, wasgoed en de afstandsbediening. Leg deze items op veilige hoogte of berg ze op in een ruimte waar de hond niet komt. In plaats van deze items leg je wat hondenspeeltjes op de grond die de pup naar hartenlust met zijn bek mag onderzoeken.

In de takjes, steentjes, kauwgommetjes en ander afval dat op straat ligt, schuilt een grotere uitdaging voor de baas. Bij deze items is snelheid, een vooruitziende blik en handigheid van de baas een vereiste. Probeer als baas de pup voor te zijn, door bijvoorbeeld zijn aandacht te vragen wanneer je langs een zwervend patatbakje op straat loopt. Maar wanneer er toch iets in de bek verdwijnt van de hond, zit er niets anders op dan dit zo snel mogelijk uit zijn bek te verwijderen. Doe dit zonder te straffen en bedenk jezelf hierbij dat de pup slechts op onderzoek uit is en dat deze alles-in-zijn-bek-fase voorbij gaat.

Roedelgenootjes uit het nest hebben de pup de eerste 7 weken van zijn leven geleerd hoe hard hij wel en niet kan bijten, door vreselijk te ‘gillen’ als de pup te ver gaat. In de mensenwereld zal de hond ook moeten leren hoe ver hij kan gaan met handen, kinderarmpjes, enkels en kuiten. Zijn onderzoek binnenshuis leidt echter vaak tot verkeerde straffen, verbieden, gemopper en krijsende kinderen waardoor de pup indirect wordt aangemoedigd tot herhaling van zijn gedrag.

Buiten de behoefte om alles met hun bek te onderzoeken, heeft de pup nog een reden om overal op te kauwen: het wisselen van tanden en kiezen. Kauwen lijkt de pijn wat te verzachten en daarom kauwen pups graag op van alles en nog wat. Vanaf een maand of drie tot een maand of 6 wisselen pups hun melktanden. Een lange periode, waarin behoorlijk wat schade aan uw huis en meubels kan ontstaan.

Mopper niet op de hond, maar zorg voor alternatieven:

• Geef de pup goed speelgoed waarop hij kan kauwen. Flos-touw, piep-speeltje,  knuffelbeest, balletjes enz. Zorg dat het speelgoed uit verschillende materialen bestaat zodat de pup voldoende afwisseling ervaart.
• Zorg voor een bench in huis en laat de pup  hier langzaam aan wennen. De bench zorgt voor rust en geeft jou als baas de mogelijkheid even niet op te pup te letten zonder dat hij gelijk op het bankstel of aan de tafelpoot begint te kauwen.
• Bijt de pup te hard in bijvoorbeeld jouw handen roep dan heel hard ‘au’ en kijk hem strak aan. Pups leren in het nest de eerste 7 weken op dezelfde manier. Wanneer je pup niet gevoelig is voor jouw ‘au’ kan je hem ook duidelijk maken dat bijten niet mag door hem even over zijn snuit te pakken. Doe dit alleen wanneer je zeker weet, dat ‘au’ niet helpt.
• Wanneer je stem en over zijn snuit pakken niet helpt, kan je de volgende manier toepassen. Doe de zijkant van u hand zover mogelijk in zijn bek. De pup moet nu waarschijnlijk kokhalzen en probeert van uw hand af te komen. Houdt hierbij zijn onderkaak vast zodat dit onlustgevoel bij de pup even aanhoudt.
• Leer je pup om snoepjes en beloningsbrokjes zachtjes van jou aan te nemen. Zachtjes aanpakken van een snoepje levert hem de beloning op, het snel weggrissen niet. Op deze manier leert hij respectvol met jou omgaan.
• Laat hem zo min mogelijk in verleiding komen. Haal alle aantrekkelijke spullen van de vloer en berg deze op veilige hoogte op. Wanneer de pup ouder wordt, kan je de spullen weer tevoorschijn halen.
• Zorg ervoor dat kinderen zich in de buurt van de pup rustig gedragen. Rennen, gillen en springen maken een pup of bang, of nodigen hem uit tot wilde bijt-spelletjes. En beide emoties zijn ongewenst als reactie op kinderen.

Kortom, pups moeten leren dat ze niet mogen bijten en niet alles in hun bek moeten stoppen. Door ze alternatieven te geven en ze af te leiden als ze op ‘verkeerde’ dingen willen kauwen, is het niet nodig de pup te straffen. Kinderen moeten zich leren rustig te gedragen in de omgeving van de pup zodat de hond niet wordt gemotiveerd achter de kinderen aan te rennen en te happen in hun beentjes.