Een hond is een sociaal levend dier en veel honden hebben dan ook problemen met alleen-thuis-zijn. Hoe aanhankelijker de hond is, hoe groter het probleem kan worden met alleen-thuis-zijn. Het advies is dan ook om vroeg te beginnen en het alleen-thuis-zijn te zien als een vaardigheid die jij de hond moet aanleren.
Puppy leren om alleen te zijn?
Wanneer de pup zo’n 11 weken oud is, is het een goed moment om de hond te laten wennen aan alleen zijn. Vanaf deze periode bouw je de periode van alleen zijn langzaam op.
Tijdens het aanleren van deze vaardigheid, kan je het beste de bench gebruiken. De bench voorkomt het ontwikkelen van probleemgedrag zoals slopen of het knagen aan meubels en tapijt.
Leg de hond in de bench, geef hem wat lekkers, doe het deurtje dicht en ga kort de kamer uit. Na vijf minuten ga je weer naar binnen en haal je de pup snel uit zijn bench voordat hij met gekrabbel of gepiep aangeeft dat hij eruit wil. Wanneer je de pup uit zijn bench haalt terwijl hij piept, blaf of krabt, leer je hem dat dit een goede methode is om zijn zin te krijgen. Het aanleren van zo’n vervelende gewoonte moet je voorkomen, voor je het weet hebt je een hond die steeds maar zeurt om er uit te mogen. Dus geef direct aandacht op het moment dat hij niet zeurt.
De periode van alleen zijn bouw je steeds een stukje op. Je gaat iets langer weg, doet de buitendeur open en dicht, bent stil of gaat juist praten in de andere kamer. Wanneer je het alleen zijn steeds iets moeilijker maakt en de hond bij terugkomst op de juiste manier beloont, kan de hond snel doorhebben wat er van hem wordt verwacht.
Volwassen hond leren alleen thuis te zijn?
Alleen thuis zijn is voor ongeveer de helft van alle honden (EN hun 
baasjes) een levensgroot probleem: de honden gaan slopen, blaffen de hele buurt bij elkaar en soms worden ze onzindelijk. Er zijn honden die hun poten of snuit helemaal open halen in verwoede pogingen door deuren, vloeren of zelfs muren te komen.
Het is belangrijk om je te realiseren dat veel volwassen honden die niet alleen kunnen zijn geen zogenaamde verlatingsangst hebben, maar gewoon nooit de vaardigheid hebben geleerd om alleen te zijn.
Toch zijn er ook honden die verlatingsangst hebben, dit uit zich meestal in het vertonen van angstig gedrag. De ene hond vertoont al angstig gedrag zodra de baas zijn jas aandoet of de sleutels pakt. De andere hond bouwt zijn angst langzaam op en maakt de ene keer wel dingen stuk en de andere keer weer niet, meestal is dit afhankelijk van de tijd dat hij alleen was.
Hoe dan ook, als je hond niet alleen thuis kan zijn, kan dat een grote invloed op je leven hebben. Het is dan ook de meest voorkomende reden om een andere baas voor de hond te zoeken. Gelukkig is er wel wat aan dit probleem te doen.
Aanhankelijke honden of honden die extreem op de baas gericht zijn, hebben over het algemeen meer moeite met alleen-thuis-zijn. Dit soort honden loopt in huis de hele dag achter het baasje aan. Wanneer de baas naar de keuken gaat, staat de hond op en volgt hem. Tijdens het televisiekijken ligt de hond graag op schoot of naast de baas op de bank. Is de bank verboden voor de hond, dan ligt hij met zijn kop het liefst op de voeten van de baas. De aanhankelijke hond is dol op lichamelijk contact en waar zijn baas ook gaat, de hond loopt hem achterna.
Om te beginnen dien je de aanhankelijkheid van jouw hond te beperken en hem zelfstandiger te maken. Veel baasjes zijn wel gecharmeerd van zo’n aanhankelijke hond 
en vinden het fijn dat hij zo (extreem) op de baas gericht is. Als baas dien je je te realiseren dat deze aanhankelijkheid er deels de oorzaak van is, dat hij niet alleen kan zijn. Een hond dient een bepaalde mate van zelfstandigheid te bezitten om alleen te kunnen zijn. Begin daarom in huis met het vergroten van zijn zelfstandigheid. Sluit de deur van de woonkamer achter je wanneer je naar de keuken gaat. En stuur hem naar zijn mand wanneer je televisie kijkt (ja, ook wanneer je koude voeten hebt). Beperk zijn aanhankelijke gedrag binnenshuis zoveel mogelijk en beloon hem wanneer hij zelfstandigheid laat zien. De oefening ‘af en blijf’ kunnen hierbij ondersteunend zijn.
Wanneer de zelfstandigheid vergroot is, kan je het alleen-thuis-zijn verder uitbouwen en als vaardigheid gaan aanleren bij de hond.
(Voor het verder uitbouwen van het alleen-thuis-zijn is het noodzakelijk dat de hond gewend is aan de bench. Is de hond nog niet gewend aan de bench, ga daar dan eerst mee aan de slag)
Leg de hond in de bench en geef hem een Kong (=onverwoestbaar speeltje met vul-gat) gevuld met wat lekkers, (bijvoorbeeld brokjes, smeerkaas of worst) en ga zelf even kort de kamer uit. Je komt snel weer terug en beloont de hond met aandacht (knuffel, aai, vrolijke stem). Bouw de oefening op deze manier langer op, waarbij de tijd van weg-zijn en de plek van de baas varieert. De gedachte achter deze oefening is dat de angst voor het alleen zijn kan worden onderdrukt door de aandacht van de hond op iets anders te richten en door vaste zekerheden als steunpunt in te bouwen. Doordat de hond zijn aandacht op de Kong met lekkers richt, is hij minder met zijn angst bezig. De Kong biedt de zekerheid van terugkomst van de baas. Gebruik de Kong alleen maar bij deze oefening, zo blijft het een speciale beloning.
Kortom, Begin de pup vroeg te laten wennen aan alleen zijn (vanaf 11 weken) en zie het als een vaardigheid die de pup moet leren. Volwassen honden die niet (meer) alleen thuis kunnen zijn, kunnen dat alsnog leren. Een bench in combinatie met een Kong kan helpen doordat de angst wordt afgeleid en de bench veiligheid biedt. Eventueel kan de ondersteuning van een gedragstherapeut en medicijnen de resultaten van een training verbeteren (informeer voor medicijnen bij je dierenarts).